Američki fudbal je jedan od najpopularnijih sportova u Sjedinjenim Američkim Državama, ali se igra i u drugim delovima sveta, uključujući Kanadu, Meksiko, Japan i delove Evrope.
Ovaj sport je izuzetno fizički zahtevan, a ujedno zahteva visok nivo strategije, timskog rada i individualne veštine.
Igra se odvija na pravougaonom terenu koji je dug 100 jardi (oko 91 metar) i širok 53,3 jarde (oko 49 metara), a na svakom kraju terena nalazi se end zona, prostor u kojem se postižu touchdown poeni.
Igraju je dva tima, od kojih svaki ima 11 igrača na terenu u bilo kom trenutku. Cilj igre je postići više poena od protivnika unutar četiri četvrtine, koje svaka traje po 15 minuta.
Postizanje poena se može ostvariti na nekoliko načina. Najvredniji je touchdown, koji donosi 6 poena i postiže se kada igrač uspe da prenese loptu u protivničku end zonu ili je uhvati u toj zoni.
Nakon touchdown-a, tim ima mogućnost da postigne dodatni poen šutiranjem lopte kroz gol (field goal) ili dva dodatna poena pokušajem da ponovo unese loptu u end zonu iz blizine.
Tokom igre, napadački tim mora napredovati najmanje 10 jardi kroz četiri pokušaja, koje nazivamo down-ovi. Ako uspeju u tom napredovanju, dobijaju dodatna četiri pokušaja za dalji napredak. Ako ne uspeju, lopta prelazi u posed protivničkog tima.
NFL (National Football League) je najvažnija profesionalna liga američkog fudbala, a njen završni meč, poznat kao Super Bowl, jedan je od najgledanijih sportskih događaja na svetu.
Američki fudbal je duboko ukorenjen u američkoj kulturi i često se povezuje sa zajednicom, nacionalnim ponosom i sportskim duhom.
Iako su američki fudbal i ragbi srodni sportovi sa sličnim korenima, postoje značajne razlike u pravilima, opremi, načinu igre i kulturi oko tih sportova.
Jedna od ključnih razlika je u opremi. U američkom fudbalu, igrači nose tešku zaštitnu opremu, uključujući kacige, štitnike za ramena, grudni koš i druge delove tela.
Ova oprema je neophodna zbog čestih i snažnih fizičkih kontakata, kao što su takli (obaranja). U ragbiju, igrači nose minimalnu zaštitnu opremu, obično samo gumene štitnike za zube i eventualno lagane zaštitne kacige ili jastučiće.
Pravila igre se takođe značajno razlikuju. U američkom fudbalu, igra se zaustavlja nakon svakog pokušaja (down-a), što omogućava timovima da planiraju naredni potez.
Ragbi, s druge strane, teče mnogo fluidnije, bez čestih prekida; lopta se može kretati unazad između igrača dok trče napred, i igračima nije dozvoljeno da dodaju loptu unapred rukom, dok je to dozvoljeno u američkom fudbalu.
Još jedna bitna razlika je u načinu postizanja poena. U ragbiju, postizanje poena (try) donosi 5 poena, a postiže se nošenjem lopte preko linije gola i polaganjem u protivničku end zonu.
Nakon toga, tim ima priliku da osvoji dodatna 2 poena udarcem na gol (conversion). Ragbi takođe omogućava postizanje poena šutem (drop goal) ili udarcem iz penala, što donosi 3 poena.
Konačno, kultura oko ova dva sporta se razlikuje. Američki fudbal je komercijalno izuzetno razvijen sa velikim naglaskom na spektakl, uključujući masivne stadione, televizijske ugovore i marketing.
Ragbi, iako popularan, zadržava više amaterskog duha, naročito u odnosu prema igračima i navijačima, iako profesionalne lige i komercijalizacija postaju sve prisutnije.